خیالات خام

امروز بالاخره ماراتن نفس گیر ریاست جمهوری با پیروزی لب مرزی حسن روحانی(تنها 370 هزار رای با کشیدن انتخابات به دور دوم فاصله بود) تمام شد. کسی که توانست با شعار بهبود شرایط اقتصادی و رفع تحریم ها در عین حفظ حقوق هسته ای پیروز رقابت بشود.  پیام مردم در انتخاب حسن روحانی علاقه و نیازشان به بهبود شرایط اقتصادی است ولی درعین حال بسیار کم هستند کسانی که این بهبود ها را به شرط قربانی کردن منافع ملی مان بخواهند.

البته حسن روحانی در سابقه خود مفتخر به چنین عیوبی هست. کسی که حاضر شد در ازای یک سری وعده های کلی و خشک و خالی تمام فعالیت های هسته ای کشور ما را تعلیق کند. حال او این بار وعده داده که بدون اینکه منافع ملی را قربانی کند تحریم ها را بردارد. اما شواهد حکایت از سناریویی دارد که در مقاله ("پاسخ به سوالی معروف در مورد جلیلی و بررسی دو سناریوی انتخابات آتی") به آن اشاره کرده بودم. هنوز انتخابات به شب نرسیده وزیر خارجه انگلیس که کشورش نماد استعمار و رفتار استعماری است با پررویی تمام پیام داده خواستار برقراری «روابط سازنده» ایران با جامعه بین‌الملل است. و در این چند ساله با رفتارش تفسیر کرده است که روابط سازنده یعنی کوتاه آمدن و وادادگی و جامعه بین الملل یعنی امریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و چند کشور دیگر. مشابه این پیام را کشور فرانسه و سوئد نیز فرستاده اند. اما کور خوانده اند نه مردم به این وادادگی ها رای داده اند و نه می گذارند که  کسی به بهانه بهبود روابط با دنیای غرب- که حسن روحانی سابقه این کار را دارد و به عینه نتایج اسف بارش را دیده است- منافع ملی مان را قربانی کند. مردم تنها یک چیز می خواهند و آن شعارهایی است که آقای روحانی داده یعنی بهبود شرایط اقتصادی و رفع تحریم ها بدون قربانی کردن منافع ملی و امیدوارم که آقای روحانی به تعهدشان مبنی بر حفظ حقوق ملت پایبند باشند.